Interview Lokaal Bestuur met Rachida: Pleidooi voor inclusief & divers Amersfoort

Hieronder lees je het interview van Lokaal Bestuur met ons raadslid Rachida Issaoui. In het interview pleit Rachida voor meer diversiteit en inclusie in Amersfoort & de politiek! Lees verder voor het interview of kijk op de website van Lokaal Bestuur.

Hoe is het om in Nederland een vrouwelijke politica te zijn met ouders uit Marokko?

‘Als vrouw met Marokkaanse ouders merk ik dat ik bijdraag aan de diversiteit binnen de politiek en fungeer als een stem voor gemeenschappen die misschien zijn ondervertegenwoordigd. Ik ben geboren en getogen in Nederland. Dat kan verrijkend, maar soms ook uitdagend zijn, omdat ik mijn identiteit probeer te behouden en tegelijkertijd de belangen van de bredere samenleving behartig. Als politica is het voor mij van groot belang om toegankelijk te zijn voor alle inwoners van Amersfoort, ongeacht hun achtergrond. Dat ik als vrouw met een migratieachtergrond in de politiek actief ben, kan een kans zijn om bruggen te bouwen tussen verschillende gemeenschappen en beleid te beïnvloeden dat relevant is voor uiteenlopende groepen burgers.’

Iedereen heeft allerlei soorten achtergronden, variërend van studie tot werk en van geboorteplaats tot etniciteit. Wegen al die zaken in de politiek in de praktijk even zwaar?

‘Mijn ervaring is dat politici met uiteenlopende achtergronden verschillende perspectieven en vaardigheden kunnen toevoegen aan de politieke wereld. In de praktijk kunnen zij succesvol zijn, maar het uiteindelijke oordeel hangt vaak af van hoe goed ze kunnen inspelen op de behoeften en verwachtingen van hun kiezers. Het kan ook afhangen van de mate waarin het politieke systeem en de samenleving openstaan voor diversiteit en inclusiviteit.’

Je hebt inclusie in je portefeuille. Neem je dan ook eigen ervaringen mee in je voorstellen en andere inbreng?

‘Ik werk in Amersfoort aan onder meer het introduceren en ondersteunen van beleid dat is gericht op het bevorderen van inclusie met maatregelen die gelijke kansen, diversiteit en non-discriminatie bevorderen. Momenteel ben ik met twee andere politieke partijen bezig om duidelijk te maken dat BOA’s met een religieuze achtergrond of andere kenmerken – bijvoorbeeld cultuur, geslacht of gerichtheid – hun functie niet minder neutraal uitoefenen dan anderen. Het kunnen dragen van een religieuze uiting bijvoorbeeld kan bijdragen aan de toegankelijkheid, herkenbaarheid en het vertrouwen in de overheid. Als jonge vrouw droomde ik van een loopbaan bij de politie als agent. Terwijl mijn hidjab voor mij als een verrijking voelt, werd dit door de minister als belemmering gezien. Het zal mij niet in de weg staan om me te blijven inzetten voor inclusie en diversiteit. Het gaat ook om het creëren van een cultuur waarin verschillen worden gewaardeerd. De politie pleit overigens juist voor diversiteit en heeft mij inmiddels aangenomen.’

Wat zijn de overeenkomsten en verschillen met vrouwelijke collega’s met een andere etnische achtergrond en met mannelijke collega’s?

‘In de Amersfoortse gemeenteraad wordt een inclusieve cultuur bevorderd. Ik trad als eerste moslima toe tot de gemeenteraad. Voor mij was het heel erg belangrijk trouw te blijven aan mezelf en mijn normen en waarden. Het is fijn als mensen in de politiek en de maatschappij mij steunen en waarderen om wie ik ben. Als vrouwen binnen de raad steunen wij elkaar ook; het waren de vrouwen van de Amersfoortse gemeenteraad die mij vroegen of ik de politiek in wilde. De vrouwelijke raadsleden praten ook met elkaar over bijvoorbeeld hoe wij behandeld willen worden en hoe we nog meer leiderschap kunnen tonen. Per slot van rekening is de meerderheid in de politiek man. Wij staan niet ons mannetje, maar ons vrouwtje.’

Hoe wapen je je ertegen als je kwetsend wordt benaderd, al dan niet door mensen die iets ‘grappig’ bedoelen?

‘Maak zogenaamd grappige opmerkingen die voor jou niet fijn voelen, bespreekbaar. Zo zorg je er ook voor dat de ander tot inzicht komt over zijn of haar communicatie. En als vrouw, werknemer, raadslid moet je weten waar je kan aankloppen. Er zijn altijd mensen bij wie je terecht kunt. Binnen elke organisatie is hier, als het goed is, een protocol voor. Ken je route. Bij mijn kennismaking met onze burgemeester was het eerste wat hij zei: ‘weet me te vinden als iemand vervelend tegen je doet’ en ‘blijf hier niet mee rondlopen’. Mijn advies aan iedere vrouw is: laat je niet vervelend behandelen. Als er iets gebeurt op de werkvloer of privé, deel dat dan met een vertrouwenspersoon. Kom voor jezelf op!’