De cirkel van geweld doorbreken

Veiligheid is een breed onderwerp en heeft betrekking op alles. Wanneer je erbij nadenkt zul je merken dat bijna elk aspect van je leven hiermee te maken heeft. Thuis, op het werk, op onze telefoon en op straat. Alles is ermee verstrengeld. Bedenk je dat er mensen zijn die te maken hebben met onveilige situaties in huiselijke sfeer. Het woord huiselijk geweld bevat het woord “huis”. Huis is een belangrijk woord, vooral als een huis geen thuis meer is. Een huis omgeven door donkere wolken die de veiligheid heeft verdreven. Iedereen verdient een thuis, een veilige plek om tot rust te komen. Een plek waar je je geliefd en geborgen voelt.

Als jong meisje groeide ik op in een volksbuurt, voor en achter onze flat was een groot grasveld aangelegd met in het midden prachtige rode rozen. Ik speelde veel buiten met mijn broers en zussen en onze vriendjes en vriendinnetjes. Wanneer we thuiskwamen werden we verwelkomd met eten en kregen we aandacht en zorg. Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar voor de veiligheid en geborgenheid die ze me hebben geboden. Hier kan ik een leven lang op teren en het heeft gezorgd dat ik door de ogen van mijn ouders naar mezelf kijk. Onze flat was klein en we leefden hierin met een groot gezin maar het was een veilige haven. Ik kan me uit mijn vroegste jeugd herinneren dat sommige kinderen het niet zo goed hadden.

Helaas groeien tegenwoordig ook veel kinderen op in onveilige thuissituaties en hebben te maken met agressie. Agressie kent geen afkomst of gezicht en komt voor in alle lagen van de maatschappij. Helaas komen kinderen bijvoorbeeld op school zonder jas of lunch. Worden verwaarloosd door ouders die het leven niet aankunnen door problemen en psychische problematiek en allerlei omstandigheden. Deze ouders lijden vaak onder een moeilijke jeugd en wanneer dit niet doorbroken wordt, vallen hun kinderen ook weer ten prooi aan dezelfde problematiek. Kinderen kunnen tot ver in hun volwassen jeugd last hebben van elke vorm van geweld.

Het is een problematiek waar de veiligheid helaas niet zegeviert. Iemand zei ooit: “Veiligheid bereik je niet door muren te bouwen, maar door deuren te openen”. Ik vond dit mooi gezegd, want de menselijke maat is waar het om gaat. We moeten zorgen dat het beter gaat met alle Amersfoorters. Als elke Amersfoorter zijn hand reikt aan zijn of haar buurman/ buurvrouw, dan maken we Amersfoort een klein beetje beter. Een betere toekomst begint echt bij jezelf en vooral wanneer je omkijkt naar de ander.

Elkaar steun bieden is eenvoudig en misschien maak jij het verschil in iemands leven. Omdat kinderen vaak zelf niet praten over hun nare ervaringen thuis, zijn zij afhankelijk van oplettende buitenstaanders. Ik weet nog hoe mijn moeder hier oog voor had. Bijvoorbeeld voor een buurjongen en zijn zusje die overdag niet naar huis durfden vanwege hun agressieve stiefmoeder. Totdat hun vader in de avond thuiskwam zwierven ze rond op straat. Mijn moeder stopte ze altijd broodjes pindakaas of chocoladepasta toe.

Dit geldt ook voor volwassen die lijden onder elke vorm van geweld. Er is een grote drempel om hulp te durven vragen. Daarom moeten ook de professionals onveiligheid thuis vroegtijdig signaleren en zorgvuldig aanpakken. Iedere professional die werkt met kinderen en volwassenen moet hierop alert zijn. Laten we werken aan veiligheid voor iedereen, opdat onze jeugd veilig kan opgroeien en een mooie toekomst tegemoet kan gaan.