Werken op menselijke maat

We denken dat het concept van de basisbaan goed kan helpen om tegelijkertijd beter wonen, beter leven en beter werk te creëren. Mensen die voor een basisbaan in aanmerking komen, kunnen bijvoorbeeld meewerken aan het vergroten van de kwaliteit van de fysieke omgeving. Vergroenen van onze nu nog heel erg versteende pleinen, maakt het bijvoorbeeld nodig dat er meer mensen werken in het onderhoud van de ruimte. Hetzelfde geldt voor beter leven: mensen kunnen vanuit de bijstand in een basisbaan meehelpen om de kwaliteit van de sociale omgeving te verbeteren, bijvoorbeeld door allerlei ondersteunende werkzaamheden in verenigingen, sportvelden, wijkcentra, enzovoorts. We richten ons op de groep burgers met een bijstandsuitkering en ook WW-ers die dreigen in de bijstand te komen. Een heel belangrijke doelgroep is ook die van nieuwe bijstandsgerechtigden die vanwege de corona-situatie hun werk zijn kwijtgeraakt. Zeker als iemand als zzp-er werkte, komt hij of zij snel in de bijstand terecht.

We willen een langdurigheidstoeslag voor iedereen die langer dan 3 jaar in de bijstand verblijft en we geven een bonus als iemand duurzaam uitstroomt naar betaald werk. We geven een vrijstelling voor bijverdienen van €500 per maand en voor giften van €100 per maand (zoals de regeling in Amsterdam). We passen hardheidsclausules ruimhartig toe waar mensen anders onder het sociale minimum, in de schulden en/og in andere grote problemen komen, zoals bij de toepassing van de kostendelersnorm. We gaan mensen die al lang in de bijstand zitten extra hulp geven om hun problemen aan te pakken. Vertrouwen en zoveel mogelijk eigen regie is het uitgangspunt. Sancties en kortingen worden alleen toegepast bij bewuste fraude, niet bij fouten en de bejegening moet respectvol zijn. We werken niet met algoritmes en als we met het landelijke Inlichtingenbureau voor het opsporen van bijstandsfraude werken, dan alleen met de grootste zorgvuldigheid. We gaan het niet gebruik maken van bijstandsrechten actief tegen. En we zetten in op het beter gebruiken van het landelijk scholings- en begeleidingsbudget. Iedereen in de bijstand heeft een persoonlijke coach, ‘een menselijke maat,’ en ziet die tenminste ieder kwartaal. De coaches moeten goed opgeleid zijn en een goed netwerk hebben voor bemiddeling naar werk. Arbeidsbemiddeling is gericht op duurzaam, vast werk. Subsidies aan werkgevers zijn ook gericht op duurzaam, vast werk. We stoppen met draaideurconstructies en werken zonder loon, waaronder een verplichte tegenprestatie. Ook vrijwilligerswerk kan soms eigenlijk verdringing zijn en dat willen we voorkomen.

Iedereen met problematische schulden moet worden toegelaten tot de schuldhulpverlening. We willen een verordening waarin ook de rechten van de schuldenaar worden opgenomen, zoals binnen 6 weken een individueel schuldhulpverleningsplan en bij dreigende schuldenescalatie moet dat sneller. De schuldhulpverlening moet niet worden uitbesteed aan commerciële organisaties en bewindvoerders moeten gecertificeerd zijn en zij moeten goed opgeleid zijn. Ze moeten goed benaderbaar zijn en met de cliënt meedenken, een ‘menselijke maat.’

We moeten bij de toeleiding van mensen met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt de menselijke maat goed in de gaten houden. Er is intensieve en persoonlijke begeleiding nodig zowel aan de formele kant als bij het werk zelf. Daarnaast willen we de sociale werkvoorziening niet verder afbouwen, maar juist weer opbouwen (met nieuwe toegangsregels).

Er is veel aandacht nodig voor de toeleiding naar werk voor mensen uit achtergestelde sociale groepen en wijken. Het gaat hier niet alleen om scholing, want ook met diploma’s blijkt het moeilijk om aan werk te komen. Ook training in sollicitatievaardigheden is niet genoeg als er sprake is van discriminatie. We denken dat de gemeente een gerichte bemiddelende rol voor achterstandsgroepen moeten innemen. Daartoe willen we in Amersfoort graag een fysiek meldpunt discriminatie openen. Dit is ook van belang bij het inburgeringsbeleid.

Amersfoort moet in de uitvoering van de bijstand de werkgeversbenadering verder ontwikkelen en die richten op het bemiddelen van achtergestelde groepen. Dit is ook van belang bij het subsidiebeleid en het inkoopbeleid.